Mirtel

Ongetwijfeld vanwege zijn voortreffelijke geur, werd mirte in de oudheid gewijd aan Venus-Aphrodite, en de kronen van de bruid en bruidegom werden er in Griekenland van geweven. Ovidius vertelt in zijn Fasti dat de godin van de liefde, terwijl ze haar druipende haar aan de kust droogde, werd verrast door een troep saters en aan hun wellustige nieuwsgierigheid ontsnapte door zich in mirte te hullen. Ze werd ermee gekroond op de dag van de beroemde schoonheidswedstrijd van de drie godinnen, toen ze de appel ontving uit de handen van de herder Paris. De plant werd veel gebruikt in de geneeskunde en de bessen, geplet, werden gebruikt om pleisters en zalven te maken. Plinius beveelt het aan "voor de genezing van de slechte geur van de mond, een zeer schandelijk ongemak", en het wordt vandaag nog steeds voor dit doel gebruikt in Marokko.